Το μαρτύριο του Προμηθέα Δεσμώτη βιώνουν οι συνεταιριστές της ΒΙΟΜΕ, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει κατορθώσει ακόμη με κάποια νομοθετική ρύθμιση να δώσει λύση για τέτοιου είδους συνεργατικά εγχειρήματα που προέκυψαν μέσα από πτωχεύσεις μεγάλων εταιρειών

  ΚΟΙΝΩΝΙΑ  

   25.10.2018

Η ΒΙΟΜΕ κινδυνεύει και ζητά αλληλεγγύη

             EUROKINISSI / ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ                 

γράφει:
Νίκος Φωτόπουλος *

Το μαρτύριο του Προμηθέα Δεσμώτη βιώνουν οι συνεταιριστές της ΒΙΟΜΕ, καθώς η κυβέρνηση δεν έχει κατορθώσει ακόμη με κάποια νομοθετική ρύθμιση να δώσει λύση για τέτοιου είδους συνεργατικά εγχειρήματα που προέκυψαν μέσα από πτωχεύσεις μεγάλων εταιρειών, αφήνοντας άνεργους δεκάδες ή και εκατοντάδες υπαλλήλους την εποχή της κρίσης.

Υπό αυτές τις συνθήκες ξεκινάει σήμερα στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης ο τρίτος γύρος πλειστηριασμών, με επικίνδυνα μειωμένο τίμημα, για τα οικόπεδα και τις εγκαταστάσεις της εταιρείας, σε τμήμα των οποίων δραστηριοποιείται εδώ και πέντε χρόνια η αυτοδιαχειριζόμενη εταιρεία.

Καθώς η τιμή εκκίνησης έχει πέσει δραματικά από 22,6 εκατ. ευρώ σε μόλις 15,5, ο κίνδυνος να χαθεί ο χώρος της ΒΙΟΜΕ και μαζί οι άοκνες προσπάθειες των απλήρωτων εργαζομένων που αποφάσισαν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους δεν είναι αμελητέος.

Οι συνεταιριστές και οι Πρωτοβουλίες Αλληλεγγύης στον αγώνα τους καλούν σε μαζική κινητοποίηση σήμερα στις 11 το πρωί στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, αλλά ταυτόχρονα στις 12 το μεσημέρι και στο υπουργείο Εργασίας στην Αθήνα, ώστε να αποτραπεί για άλλη μια φορά η απόπειρα καταστολής του αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος. «Για να μείνει ανοιχτός ο δρόμος της εργασίας, χωρίς εκμετάλλευση, με ισότητα και αξιοπρέπεια, και του περάσματος της οικονομίας στα χέρια της κοινωνίας», αναφέρουν χαρακτηριστικά σε ανακοίνωσή τους, ζητώντας τη στήριξη της κοινωνίας στον αγώνα της ΒΙΟΜΕ για το δικαίωμα στην εργασία και τη ζωή.

Τρίτος και... φαρμακερός

Ο τρίτος γύρος πλειστηριασμών για το οικόπεδο του συνεργατικού εγχειρήματος έχει οριστεί να ξεκινήσει σήμερα και αν κηρυχθεί άγονος να επαναληφθεί στις 1/11, 8/11, 15/11 και 13/12.

«Οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟΜΕ ζητάμε τη στήριξη της κοινωνίας στον εδώ και 7 χρόνια συνεχιζόμενο αγώνα για το δικαίωμά μας να συνεχίσουμε να έχουμε εργασία, το δικαίωμά μας να μπορούμε να μεγαλώσουμε και να σπουδάσουμε τα παιδιά μας. Ενάντια στις μεθοδεύσεις των αφεντικών που διαλύουν την παραγωγή και τις ζωές μας. Για εργασία με αξιοπρέπεια, για εργοστάσια που ανήκουν στην κοινωνία» αναφέρουν οι εργαζόμενοι στη συνεργατική ΒΙΟΜΕ, ζητώντας τη στήριξη από σωματεία εργαζομένων, από εργατικές συλλογικότητες, από συνδικαλιστικά σχήματα, φοιτητικούς συλλόγους, πολιτικές και κοινωνικές οργανώσεις και από κάθε εργαζόμενο και άνεργο, «να έρθει στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης για να καταφέρουμε να σταματήσουμε τους πλειστηριασμούς που σκοπό έχουν την παρεμπόδιση στη συνέχιση της λειτουργίας του εργοστασίου».

Στο παλιό εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, οι εργαζόμενοι πλέον παράγουν σαπούνια και καθαριστικά χρησιμοποιώντας μέρος του οικοπέδου και γι’ αυτό ζητούν μία βιώσιμη λύση στο εγχείρημά τους.

Στο μεταξύ, οι πρώην εργαζόμενοι της μητρικής «Φίλκεραμ Τζόνσον» ελπίζουν ότι θα πουληθούν όλα τα ακίνητα, ώστε να πληρωθούν οι αποζημιώσεις και τα δεδουλευμένα τους.

Ελπίδα μέσα από τις στάχτες

Η ΒΙΟΜΕ εγκαταλείφθηκε από την εργοδοσία (οικογένεια Φιλίππου) μετά την πτώχευση της μητρικής «Φίλκεραμ Τζόνσον», η οποία τέθηκε σε καθεστώς εκκαθάρισης, αφήνοντας πλήθος ανέργων και χρέη πολλών εκατομμυρίων ευρώ.

Απλήρωτοι από την άνοιξη του 2011, με απεργίες και στη συνέχεια με επίσχεση εργασίας, οι εργαζόμενοι πέτυχαν με ασφαλιστικά μέτρα τη δέσμευση των μηχανημάτων και των υλικών που είχαν απομείνει.

Στις 12 Φεβρουαρίου του 2013, αποφάσισαν να λειτουργήσουν το εργοστάσιο με τις δικές τους δυνάμεις, ίδρυσαν ΚΟΙΝΣΕΠ και έκτοτε συνεχίζουν τον αγώνα για την επιβίωση του αυτοδιαχειριζόμενου εγχειρήματος και τη δικαίωσή τους.

Οι πλειστηριασμοί γίνονται σύμφωνα με δικαστική απόφαση που εκδόθηκε κατόπιν αιτήματος του συνδίκου πτώχευσης, για την εκποίηση ακινήτων της πτωχευμένης «Φίλκεραμ» εντός των οποίων βρίσκεται και το εργοστάσιο της θυγατρικής ΒΙΟΜΕ.

Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι το οικόπεδο που πρόκειται να εκποιηθεί απαρτίζεται από 14 ξεχωριστά ακίνητα, εκ των οποίων ορισμένα είχαν παραχωρηθεί από το Ελληνικό Δημόσιο στην επιχείρηση ως στήριξη για τις θέσεις εργασίας που είχαν δημιουργηθεί τότε...

Οπως υποστηρίζουν οι συνεταιριστές, οι εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν σήμερα αποτελούν περίπου το 1/7 του συνολικού οικοπέδου, που είναι εύκολα διαχωρίσιμο, και, όπως είναι φυσικό, ζητούν την εξαίρεσή του. Αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες αυτό μπορεί να γίνει μόνο με πολιτική απόφαση, καθώς το δικαστήριο έχει απορρίψει σχετικό αίτημά τους.

http://www.efsyn.gr/arthro/i-viome-kindyneyei-kai-zita-allileggyi

* Έντυπη έκδοση

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο συνεργατισμός ως απάντηση στον καπιταλισμό
Η αλληλεγγύη στον αγώνα της ΒΙΟ.ΜΕ.

«Συνεταιριστές όλης της Ελλάδας, συνεργαστείτε!»

ΓΙΑ Κ.ΑΛ.Ο

  κοινωνική οικονομία, συνεταιρισμός, επιχειρήσεις, βιομηχανία   

Υπηρετώντας 30 χρόνια το Συνεταιριστικό κίνημα, ο Μπρούνο Ρόελαντς

 είναι η καλύτερη επιλογή για νέος γενικός διευθυντής της 

Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας (International Cooperative Alliance - ΙCA)

01.10.2018,
γράφει ΄Αφροδίτη Τζιαντζή


«Πλέον η Αλληλέγγυα Οικονομία έχει τον δικό της πρωταθλητή στην καρδιά του συνεταιριστικού κινήματος» • «Υπηρετώντας 30 χρόνια το Συνεταιριστικό κίνημα, ο Μπρούνο Ρόελαντς είναι η καλύτερη επιλογή για νέος γενικός διευθυντής της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας (International Cooperative Alliance - ΙCA)» • «Ο άνθρωπος που συνέβαλε καθοριστικά στην αναγνώριση των συνεταιρισμών από τον Διεθνή Οργανισμό Εργασίας, είναι τώρα στο τιμόνι της ΙCA».

Αυτά είναι μερικά από τα επιδοκιμαστικά σχόλια με τα οποία υποδέχθηκαν τα διεθνή συνεταιριστικά ΜΜΕ (ναι, υπάρχουν και τέτοια) την τοποθέτηση του 63άχρονου Bέλγου εργατολόγου Μπρούνο Ρόελαντς ως επικεφαλής της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας, παγκόσμιας οργάνωσης-ομπρέλα όλων των συνεταιριστικών οργανώσεων, που αντιπροσωπεύει 300 συνεταιριστικές ομοσπονδίες σε 105 χώρες.

Ο Ρόελαντς κατέλαβε τη θέση τον περασμένο Απρίλιο, ύστερα από 16 χρόνια θητείας ως γενικός γραμματέας της CICOPA Europe – της ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνεταιρισμών στις Υπηρεσίες και τη Βιομηχανία, που εκπροσωπεί 50.000 επιχειρήσεις με πάνω από 1,3 εκατομμύριο εργαζομένους.

Μιλώντας στην εναρκτήρια συνεδρία του 2ου Παγκόσμιου Φόρουμ για το Συνεταιριστικό Δίκαιο, που πραγματοποιήθηκε την περασμένη εβδομάδα στην Αθήνα, ο Μπρούνο Ρόελαντς μίλησε μεταξύ άλλων για το πώς οι συνεταιρισμοί μπορούν να υπερασπιστούν σταθερές και αξιοπρεπείς σχέσεις εργασίας ενάντια στην εργασιακή απορρύθμιση που φέρνει η οικονομία της «πλατφόρμας».

Πριν από την έναρξη του συνεδρίου o πολυπράγμων διευθυντής της ΙCA απάντησε στις ερωτήσεις της «Εφ.Συν.» για το πώς βλέπει το ελληνικό συνεταιριστικό κίνημα και την ελληνική νομοθεσία για την ΚΑΛΟ.

• Εχετε ασκήσει έντονη κριτική στον τρόπο που διαμορφώθηκε ο νέος νόμος για την ΚΑΛΟ στην Ελλάδα (4430/2016). Ποια είναι η βασική ένστασή σας;

Το οικοδόμημα του συνεταιριστικού δικαίου και της νομοθεσίας για την ΚΑΛΟ είναι σαν να χτίζεις ένα σπίτι με τρεις ορόφους: υπήρχε το αστικό συνεταιριστικό και το αγροτικό συνεταιριστικό δίκαιο – που είναι ο πρώτος όροφος. Το επόμενο βήμα θα ήταν να φτιάξεις ένα γενικό συνεταιριστικό δίκαιο, για να πας στον τρίτο όροφο, τον νόμο για την ΚΑΛΟ.

Αυτό συνέβη στη Γαλλία και στην Ισπανία. Στην Ελλάδα πήγατε από τον πρώτο όροφο στον τρίτο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν κενά. Γι’ αυτό χρειάζεται επειγόντως ένα γενικό συνεταιριστικό δίκαιο. Τότε μπορείς να περάσεις σε πιο εξειδικευμένο νόμο για την ΚΑΛΟ, μέρος της οποίας θα είναι π.χ. οι κοινωνικοί συνεταιρισμοί. Ενα από τα προβλήματα του ελληνικού νόμου για την ΚΑΛΟ είναι ότι δεν καλύπτει αυτόματα όλους τους συνεταιρισμούς.

• Μήπως οι προϋποθέσεις λειτουργούν ως ασφαλιστικές δικλίδες για να αποθαρρύνουν, π.χ., τυχόν επιτήδειους;

Θα το δεχόμουν. Ομως πρέπει να υπάρχει διάκριση ποιον καλύπτει ο νόμος ρυθμιστικά και ποιος επωφελείται από τυχόν κρατικές ενισχύσεις. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα, και σε άλλες χώρες αυτό διευκρινίζεται σαφώς.

• H Διεθνής Συνεταιριστική Συμμαχία συμμετείχε στη διαβούλευση για τη διαμόρφωση του ελληνικού νόμου για την ΚΑΛΟ;

Ποτέ δεν ζητήθηκε η γνώμη μας. Απευθύναμε επανειλημμένα επιστολές στην ελληνική κυβέρνηση, ως CICOPA και ως COOP Europe, αλλά η αρμόδια υπουργός Ράνια Αντωνοπούλου δεν μας απάντησε.

Μάλιστα ο χρόνος για τη διαβούλευση ήταν εξαιρετικά ασφυκτικός, ακόμα και για τους Ελληνες εταίρους μας. Φανταστείτε, αναγκαστήκαμε να διαβάσουμε το νομοσχέδιο με google translate για να πάρουμε μια βασική εικόνα.

• Ποιος ο ρόλος σας ως Παγκόσμιας Συνεταιριστικής Συμμαχίας; Είστε ένα σώμα εμπειρογνωμόνων;

Καμία σχέση. Δεν είμαστε κάποιοι τεχνοκράτες που θα πούμε στις άλλες χώρες τι θα κάνουν. Προερχόμαστε από το ίδιο το συνεταιριστικό κίνημα. Αντιπροσωπεύουμε τις συνεταιριστικές συνομοσπονδίες όλων των χωρών. Είμαστε ο μοναδικός διεθνώς αναγνωρισμένος οργανισμός-ομπρέλα.

Το αδύναμο σημείο του ελληνικού συνεταιριστικού κινήματος είναι ότι δεν έχει μία ενιαία οργάνωση, κάποιο φορέα να το εκπροσωπεί. Αυτό δυσκολεύει πάρα πολύ τη συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων. Μας βλέπουν λες και είμαστε κάποια τρόικα για συνεταιρισμούς, που θέλει να παρέμβει στις ελληνικές υποθέσεις. Αντίθετα, η ανάλυσή μας βασίζεται σε συνεργασία με Ελληνες φορείς, όπως π.χ. το ΔΙΚΤΥΟ Κάππα.

• Ενας νέος άνθρωπος σήμερα, π.χ. ένας άνεργος πτυχιούχος, ξέρει τι είναι οι συνεταιρισμοί και η ΚΑΛΟ; Μπορεί να τους επιλέξει ως εναλλακτική διέξοδο;

Υπάρχει μεγάλο έλλειμμα παιδείας. Εγώ πήγα σχολείο στη Γαλλία, μια χώρα με τεράστια συνεταιριστική παράδοση και ζήτημα αν διδάχτηκα έστω μία ώρα μάθημα για το τι είναι οι συνεταιρισμοί. Η ευθύνη να επιμορφώσουμε το κοινό βαραίνει εμάς τους ίδιους.

Προσπαθούμε να παρέχουμε σαφή και κατανοητή πληροφόρηση, π.χ. μέσα από τις ιστοσελίδες του ίδιου του συνεταιριστικού κινήματος, όπως είναι ο κόμβος της ICA (www.ica.coop). 

Βασικό βήμα είναι να μπορούν οι συνεταιρισμοί να αλληλοϋποστηρίζονται, με τεχνογνωσία, ανταλλαγή εμπειριών, αλλά και υπηρεσιών.

Είναι η 6η από τις 7 βασικές συνεταιριστικές αρχές: η συνεργασία μεταξύ συνεταιρισμών. Αυτό θα μπορούσε να είναι το κλειδί που ξεκλειδώνει την αντίφαση μεταξύ εσωτερικής δημοκρατίας και επιβίωσής τους στη ζούγκλα της αγοράς.

kalo@efsyn.gr

 http://www.efsyn.gr/arthro/synetairistes-olis-tis-elladas-synergasteite

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Το Συνεταιριστικό Δίκαιο έρχεται στην Αθήνα
Η Κ.ΑΛ.Ο. αναπτύσσεται, οι προκλήσεις παραμένουν